Στο σεμινάριο θα εξεταστούν τα προβλήματα που απασχολούν τη σύγχρονη έρευνα σχετικά με την μελέτη της γλυπτικής δημιουργίας στην ύστερη κλασική περίοδο, τον 4ο αι. π.Χ. Πρόκειται για μια περίοδο της αρχαίας ελληνικής πλαστικής που επεκτείνει και εκλαϊκεύει τις κατακτήσεις της ώριμης κλασικής περιόδου. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία μεγάλων δημιουργών (Πραξιτέλης, Σκόπας, Ευφράνορας, Λύσιππος κ.ά.), αλλά και από ανώνυμες σειρές έργων που παράγονται σχεδόν μαζικά, ιδίως αναθηματικά και ψηφισματικά ανάγλυφα, αλλά και μνημειώδη επιτύμβια ανάγλυφα. Επίσης, η πλαστική δημιουργία εντοπίζεται σε κέντρα παραγωγής και εκτός από την Αθήνα και την Αττική, κυρίως στην Πελοπόννησο και τις ακτές της Μ. Ασίας. Παρατηρείται διασπορά καλλιτεχνών που εργάζονται για το γλυπτό διάκοσμο των ταφικών μνημείων εξελληνισμένων ηγεμόνων της Λυκίας και της Καρίας. Τέλος, παρακολουθούμε στο β΄ μισό του 4ου αι. π.Χ. την εμφάνιση των Μακεδόνων βασιλέων ως πατρώνων της γλυπτικής παραγωγής.