Φωτογραφία

Ιστορία
Αρχαιολογία
Κοινωνική Ανθρωπολογία

Αναζήτηση στο αρχείο εκδηλώσεων

Η κοινωνική εικόνα των στρατιωτικών στις πηγές του Βυζαντίου

  • Διάλεξη της Έφης Ράγια με τίτλο "Η κοινωνική εικόνα των στρατιωτικών στις πηγές του Βυζαντίου"
  • 14/04/2021 και ώρα 18:30
  • διαδίκτυο (MS-teams)

Η Έφη Ράγια είναι Μέλος ΔΕΠ (υπό διορισμό) στο ΙΑΚΑ. Είναι ιστορικός με εξειδίκευση στη Βυζαντινή Ιστορία.

Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Έχει δημοσιεύσει δύο μονογραφίες με τίτλους: «Λάτρος. Ένα άγνωστο μοναστικό κέντρο στη δυτική Μικρά Ασία» και «Η κοιλάδα του κάτω Μαιάνδρου στη Βυζαντινή εποχή, ca 600-1300. Γεωγραφία και ιστορία». Έχει εργαστεί σε διάφορα πανεπιστήμια στην Ελλάδα, και επί σειρά ετών στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Τα ενδιαφέροντά της εστιάζονται στην ιστορία των θεσμών και την οικονομία του Βυζαντίου, και τα τελευταία χρόνια στην θεωρητική προσέγγιση της κοινωνικής ιστορίας της αυτοκρατορίας.

Η διάλεξη θα δοθεί στην ομάδα "Εκδηλώσεις ΙΑΚΑ" του MS-TEAMS που είναι προσβάσιμη με κωδικούς του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ή ακολουθώντας τον σύνδεσμο. Η πρόσβαση είναι εφικτή και χωρίς τη χρήση του MS-TEAMS, από browser Google Chrome ή Microsoft Edge.

Περίληψη

Το Βυζάντιο ήταν μία μεγάλη αυτοκρατορία κατά το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής του. Η επιβίωση του για ένδεκα αιώνες τουλάχιστον εν μέρει οφειλόταν στην δημιουργία και διατήρηση μεγάλων στρατευμάτων που πρωταγωνίστησαν σε πολεμικές αναμετρήσεις σημαντικές τόσο για τη δική του όσο και για την ευρωπαϊκή ιστορία. Συνεπώς, το γεγονός ότι οι στρατιώτες, προερχόμενοι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από την κατώτερη ως την ανώτερη, συνέθεταν την ευρύτερη κοινωνική ομάδα του Βυζαντίου δεν αποτελεί έκπληξη. Η κοινωνική εικόνα των στρατιωτών, ή, όπως τους ονόμαζαν οι Βυζαντινοί, τοῦ στρατιωτικοῦ, είναι διάχυτη στις πηγές της Βυζαντινής εποχής. Από τις ομιλίες του Ιωάννη Χρυσοστόμου και εκείνες του Γρηγορίου Νύσσης, στους Αντιρρητικούς λόγους του πατριάρχη Νικηφόρου Α΄, τους Βίους των αγίων της μέσης Βυζαντινής εποχής (Φιλαρέτου, Λουκά Στυλίτη, Ευθυμίου του Νέου κ.ά.), ως τις Νεαρές του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ του Πορφυρογέννητου και τα δηλητηριώδη σχόλια του Μιχαήλ Ψελλού, οι στρατιώτες εξυμνήθηκαν ως υπερασπιστές της Ορθοδοξίας, κατακρίθηκαν ως καταπατητές της, δοξάστηκαν για το θάρρος και την ανδρεία τους και καταδικάστηκαν για τα δολοφονικά τους ένστικτα, έλαβαν την θέση των δυνατῶν ή την θέση των πενήτων. Η αντιφατική αυτή κοινωνική σκιαγράφηση, που ήταν εξολοκλήρου δημιουργία των Βυζαντινών, αποτέλεσε αντικείμενο προπαγάνδας με συγκεκριμένους σκοπούς διαφορετικούς κατά περίπτωση και για το λόγο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συναρπαστικά θέματα κοινωνικής ιστορίας του Βυζαντίου.

ΙΑΚΑ: Κεντρική σελίδα Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας