Παρότι η πολιτική λειτουργία της πολιτιστικής κληρονομιάς τοποθετείται κατά κύριο λόγο στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού ως μορφή κυβερνοτροπίας και εμπορευματοποιημένο αγαθό, βρίσκεται ωστόσο και έξω από τα επίσημα καθεστώτα κληρονομιάς. Κοινωνικά κινήματα συγκροτούν πεδία αντιπαραθέσεων, αναδεικνύοντας και αντιπαραθέτοντας εναλλακτικές συγκροτήσεις τής πολιτιστικής κληρονομιάς. Η ανάλυση τέτοιων εναλλακτικών συγκροτήσεων και πολιτικών "ανάδειξης" της κληρονομιάς από κοινωνικά κινήματα αφορά συνήθως σε μνημειοποιήσεις του παρελθόντος, στην προώθηση μιας εναλλακτικής ανάπτυξης, στη διεκδίκηση πολιτιστικών δικαιωμάτων και στην αναγνώριση μειονοτικών, ιθαγενών, προσφυγικών και διασπορικών δικαιωμάτων. Το μάθημα αυτό θα μελετήσει εθνογραφικά κείμενα για την πολιτιστική κληρονομιά ως πολιτικό πόρο για αγώνες κοινωνικών κινημάτων και ως μια ενισχυμένη αξία στις πολιτικές επιδιώξεις κινημάτων βάσης, μειονοτήτων και ιθαγενών δρώντων υποκειμένων.